ศิษย์คนหนึ่งซึ้งธรรมนำมาคิด
แต่ยังติดความต่างธรรมบางข้อ
เห็นอาจารย์ใจดีไม่รีรอ
กลับมาขอฟังธรรมย้ำอีกครา
พระอาจารย์ท่านคงจะสงสาร
ศิษย์ฟุ้งซ่านด้วยแรงแสวงหา
ท่านจึงตอบตามเหตุแห่งเมตตา
ปรารถนานำศิษย์คิดทางดี
การหลงลืมบางอย่างยังมีค่า
จงกลับมาทบทวนให้ถ้วนถี่
เรื่องควรลืมหลายหลากเห็นมากมี
สมควรที่หยุดปลื้มลืมได้เลย
“คำเขาด่า” เอ็งจงหลงลืมเถิด
ทำให้เกิดหงุดหงิดเจ้าศิษย์เอ๋ย
เพราะไร้ค่าอย่าวุ่นอย่าคุ้นเคย
จงวางเฉยอย่าช้าให้ชาชิน
“คำนินทา” อย่าเอามาเฝ้าคิด
ฝึกดวงจิตไม่จำคำติฉิน
ใจเหมือนหลักปักแน่นเหนือเเผ่นดิน
อย่าถวิลนินทามาใส่ตน
สองอย่างนี้มีค่าน่าลืมนัก
จงตระหนักลืมได้ไปทุกหน
ส่วนพระธรรมล้ำคุณอุ่นกมล
จงเป็นคนรู้ค่าอย่าลืมคำ
โสภณ เปียสนิท
39/3 หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ 77110
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น