ป้าแท้เผาถ่าน-3
โสภณ เปียสนิท
....................................................
ฟ้ามืดลงทุกขณะ ช่วงระยะเข้าไต้เข้าไฟ เสื้อสีคล้ำของป้ากลืนกับหม่นมัวแรกแห่งรัตติกาล ภาพลาง ๆ เคลื่อนไหวไปมาตามกิจกรรมที่ทำ ป้าเริ่มจุดไฟ โดยใช้ไต้เป็นเชื้อ เสียบเข้ากับปลายไม้แล้วแหย่เข้าตรงช่องที่จัดทำไว้ตั้งแต่แรก ผมชะโงกหน้าเข้าไปดูใกล้ ๆ ด้วยความสนใจ ไม้แห้งบ้างสดบ้างอย่างนี้จะติดไฟได้หรือไม่
ไม่นานนักควันไฟเริ่มคลุ้งทั่วบริเวณใต้ลม ผมขยับเปลี่ยนทิศให้พ้นแนวควัน แล้วชวนป้าคุยไปเรื่อย ตามประสาคนอยากรู้อยากเห็น ป้าหันไปจับจอบขุดดินจากหลุมลึกกว้าง โกยดินใส่ปุ้งกี๋ แล้วยกขึ้นเทบนกองฟืน ค่อย ๆ เกลี่ยให้ทั่วเรียบเสมอกัน เพิ่มเติมตรงนั้นตรงนี้
ผมรู้สึกมีความสุขที่ได้เห็นกิจกรรมอันเคยผูกพันกับชีวิตช่วงปฐมวัย กิจกรรมอย่างนี้ชักนำวันคืนเก่า ๆ กลับมาสู่ความทรงจำ ผมนั่งมองป้า พร้อมชวนป้าพูดคุยอย่างอ้อยอิ่งไม่ยอมเลิกรา คิดว่าป้าคงนึกรำคาญ
เรือต่อลำใหญ่ ลำน้ำแควใหญ่ บ้านหลังคาจากรั่วมองเห็นแสงจันทร์ยามค่ำคืนหลังแรกริมฝั่ง ธุรกิจเล็ก ๆ ขายของชำ ลังเหล้าขาว แม่หาบขนมขายในหมู่บ้าน พ่อขายไอติม มอร์เตอร์ไซด์คันเก่า โรงเรียนหลังเก่าริมแควใหญ่ วัดท่ามะนาวใกล้โรงเรียน ต้นกระเช้าใหญ่ผีดุ ไร่อ้อย ต้นมะม่วง เห็ดโคนโคนต้นมะม่วง เตาเผาถ่านประจำหลังบ้าน ที่เผาถ่านชั่วคราวหน้าบ้านฝั่งตรงข้ามถนน การล่าแย้ในป่าริมเขา ภาพเก่า ๆ เหล่านี้ยังวนเวียนในความทรงจำของชายวัยกลางคนอายุสี่สิบสี่ปี
ความมืดมัวโรยตัวปกคลุมยิ่งขึ้นทุกที ฟืนกองใหญ่ถูกดินกลบไว้เบื้องล่างแน่นหนา ควันไฟขาวเข้มลอดจากขอบด้านล่าง ป้าแท้เรียกว่า “ตีนเตา” ป้าแท้มองกลุ่มควันด้วยความเอาใจใส่เป็นพิเศษ เมื่อควันมากเกินป้าบอกว่า มีการเผาไหม้เกินความพอดี จะทำให้ถ่านเหลือน้อย ป้าตักดินกลบช่องปล่องที่ควันออกให้เหลือน้อย เพื่อควบคุมจำนวนอ็อกซิเจนให้รอดเข้าข้างในน้อยลง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น