หนังสือในดวงใจ-1

โสภณ เปียสนิท

..................................

                ผมชอบอ่านหนังสือ ทุกวันต้องอ่านหนังสือถ้าไม่อ่านหนังสือจะรู้สึกเหมือนว่าชีวิตขาดอะไรไปสักอย่าง อ่านทุกเวลาที่ว่าง ในกระเป๋าคู่มือของผมจะมีหนังสือที่อ่านค้างไว้อยู่เสมอ บางครั้งรู้สึกหนักที่ต้องหิ้วกระเป๋าหนังสือไปด้วย และหลายครั้งผมหิ้วหนักไปเฉย ๆ โดยไม่ได้อ่าน แต่ที่ต้องหิ้วไปด้วย เพราะ ผมจะรู้สึกไม่สบายใจทุกครั้งเมื่อมีเวลาว่างขึ้นมา แล้วหาหนังสืออ่านไม่ได้ หนอนหนังสือทุกคนคงเข้าใจความรู้สึกชนิดนี้ได้ดี

                ผมอ่านหนังสือหลายประเภทหลายแนว ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ หนังสือกวีนิพนธ์ผมก็ชอบ เรื่องสั้น นวนิยาย อ่านข่าวจากหนังสือพิมพ์ อ่านนิตยสาร อ่านทั้งหนังสือธรรมะ หนังสือทางการแพทย์ผมยังอ่านบ้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องเกี่ยวกับชีวจิตของอาจารย์สาทิส อินทรกำแหง

                ผมเขียนสนับสนุนการอ่านไว้หลายครั้ง ในคอลัมน์ “นานาทัศนะ” ตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมา เพราะเห็นว่าการอ่านมีประโยชน์ต่อสมองของคนทุกคน สร้างคนจากทึมทึบไร้การศึกษาให้มีการศึกษา จากคนชั้นล่างเป็นคนชั้นกลางหรือชั้นสูง จากคนถ่อยเถื่อนให้เป็นคนอารยะ และคนเหล่านั้นจักเป็นกำลังหลักของสังคม ประเทศชาติ และโลก

                เขียนถึงตรงนี้ต้องขอถือโอกาสเสนอคุณผู้อ่านทุกระดับว่า ผมเห็นว่า “รัฐควรจัดการศึกษาแบบให้เปล่า หรือแบบราคาถูกที่สุด” ให้แก่ทุกคน นี่คือวิธีการติดอาวุธทางปัญญาให้แก่ปวงชนของเรา โดยวิธีการนี้เท่านั้นที่จะทำให้ประเทศของเราต่อสู้กับประเทศอื่นได้อย่างทัดเทียมในภาวะแห่งการแข่งขันแบบเอาเป็นเอาตายของโลกยุคโลกาภิวัตน์