สำนักสงฆ์เขาหินเทินหัวหิน

บทความเกี่ยวกับสำนักสงฆ์เขาหินเทิน  

สำนักสงฆ์เขาหินเทินหัวหิน โสภณ เปียสนิท ..................................

ฟ้ายังคงสลัวมายาวนานหลายวัน แม้จะมีฝนตกไม่มากที่ซุ้มประตูแห่งภาคใต้ 

เมืองหัวหินบ้านเรา แต่ฟ้าดูหม่นหมองเหมือนหนึ่งร่ำไห้สำหรับบางสิ่งบางอย่าง 

ขณะเดียวกัน เพื่อนมนุษย์ร่วมประเทศทางเมืองเหนือกำลังทุกข์ทนกับภาวะน้ำ

ท่วมอย่างหนัก หรือว่า น้ำตาฟ้าเป็นเรื่องบอกเล่าถึงความทุกข์ยากของ

ใครบางคนมาถึงเรา




เช้าวันเสาร์ที่12 กันยายน 2546 ที่ผมกำลังเขียนต้นฉบับอยู่นี่ ผมเดินทาง

ไปทำบุญที่ “วัดเขาหินเทิน” กับครอบครัว เนื่องจากเห็นว่าชีวิตของคนสั้นนัก 

ไม่ถึงร้อยปีก็ล่วงลับทุกคน ห้าวันกับการทำงานรู้สึกว่าเพียงพอสำหรับการดำรงชีพ 

แม้เงินที่ได้รับจะไม่มากนัก แต่เพียงพอสำหรับหล่อเลี้ยงครอบครัวเล็ก ๆ พ่อแม่ลูก 

สามคน และรู้จักประหยัด ใช้จ่ายเท่าที่จำเป็น ไม่ฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมตามโลกที่นับวัน

ยิ่งก้าวตามวัตถุนิยมมากขึ้นทุกที หนึ่งสัปดาห์จึงควรมีสักหนึ่งวันสำหรับการทำบุญ










ใช่ ผมยอมรับว่า คำว่า “บุญกุศล” ห่างไกลความรู้สึกของผู้คนธรรมดาสามัญเรา ๆ 

ท่าน ๆ ไปทุกที ผมไม่ได้ทำการวิจัยในเรื่องนี้โดยตรง แต่ผมใช้การสอบถามเพื่อนพ้อง 

ถามนักเรียนนักศึกษาที่ผมมีส่วนเกี่ยวข้องกับชีวิตของพวกเขาเหล่านั้น 

จึงพอสรุปได้ดังที่เขียนข้างต้น




ลำดับขั้นตอนชีวิตของคนในสังคมปัจจุบันนี้จึงพอสรุปได้ 2 ขั้นตอน คือ

 เมื่อเล็กศึกษา เติบโตมามีครอบครัว และ ทำงานหาเงินเลี้ยงชีพ 

จนกว่าจะถึงวันวายชนม์ เทียบกับตำราของพราหมณ์ ที่มีลำดับขั้นของชีวิตอยู่ 

4 ขั้นด้วยกัน คือ พรหมจารี ศึกษาหาความรู้ คฤหัสถ์ ครองเรือน วานปรัสถ์ 

เริ่มศึกษาธรรม สันยาสี ออกบวชปฏิบัติธรรมหล่อเลี้ยงจิตเตรียมการไปสู่ปรภพ










ขั้นตอนของชีวิตเราจึงดูว่า “ขาด” บางสิ่งไปอย่างน่าวิเคราะห์ หรือว่าชีวิตคน

มีเพียงแค่ “เรียนและทำงานหาเงิน ใช้จ่ายเงิน” และจากโลกนี้ไปเงียบ ๆ 

ถ้าเป็นดังนี้ผมขอถามเพื่อเพิ่มพูนความคิดด้วยคำถามว่า “แล้วเรามีอะไรที่ทำให้

ต่างจากสัตว์ชนิดอื่น ๆ บนโลกใบนี้” หรือว่าเราไม่ต่างไปจากสัตว์อื่น ๆ 

ก็ไหนใครบางคนว่า “มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐ” หากไม่ต่างจากสัตว์อื่น

แล้วจะประเสริฐกว่าสัตว์อื่นอย่างใด

ในมุมมองของผม คำว่า มนุษย์ ที่เกิดจากคำสันสกฤตสองคำ มน 

ที่แปลว่าใจ กับคำว่า อุษยะ ที่แปลว่าสูง รวมสองคำแล้วแปลว่า “ผู้มีใจสูง” 

นี่ไงหลักฐานว่าเราเหนือกว่าสัตว์อื่น แต่ถ้าจะสูงกว่าสัตว์อื่นควรสูงกว่า

ด้วยเหตุผลอื่น ๆ นะครับไม่ควรจะมีแค่ชื่อ หรือคุณผู้อ่านว่าไม่จริง



ผมพยายามดิ้นรนพาตนเองให้พ้นจาก “ชีวิตในวังวน” เหมือนเดิม ๆ 

ดังที่ฝูงชนในสังคมเลียนแบบกันเป็นอยู่ในปัจจุบัน ด้วยการไปวัดทำบุญ

 และทำกุศลด้วยการสนทนากับพระ




วัดเขาหินเทิน หรืออาจเป็นแค่สำนักสงฆ์เล็ก ๆ ตั้งอยู่บนเขาหลังบ้านพัก

ราชมงคล เขต 3 ที่ผมอยู่อาศัยไม่ไกลนัก จากบ้านพักเดินทางถึงวัดใช้เวลา

เพียงแค่สิบนาที ผ่านถนนเปล่าเปลี่ยวไร้ยวดยานพาหนะใด ๆ ให้เห็น 

ผ่านหมู่บ้านจัดสรรใหม่ที่อยู่ระหว่างก่อสร้าง บ้านของชาวบ้านที่ดำรงชีวิต

ด้วยการให้เช่าม้าริมชายหาดหัวหิน บ้านพักหลังที่สองของข้าราชการ

ครูคนหนึ่งที่คุ้นเคย ชายสนามหญ้าที่นักเล่นเครื่องร่อนมักมาชุมนุมอวดสายตา

ผู้ชมกันคับคั่งทุกยามย่ำเย็น เช้าวันนี้ว่างเปล่า นกกระปูดสีแดงสองตัว

บินผ่านหน้าเข้าซุ้มผกากรอง นกเล็ก ๆ หลายตัววิ่งหากินดอกหญ้าริมทาง 

กลุ่มนกพิราบแตกฮือบินหนีเมื่อรถเราเข้าใกล้ เสียงนกบางชนิดร้องแข่ง

เสียงเครื่องยนตร์ของเราจากพุ่มต้นโพธิ์ใหญ่ริมทาง น้องกาญจน์ตื่นเต้น

กับการได้เห็นธรรมชาติยามเช้าค่อนข้างมาก